Meditatie Maandag
Meditatie Maandag 'De weg naar binnen'
Onderbreek je bezigheden en ga - al is het maar even - de weg naar binnen. We zijn vaak zo gericht op alles om ons heen, op wat er gedaan moet worden, op het scherm voor ons, dat we onszelf vergeten. Als je lijf een huis was, is er dan iemand thuis of is het er een beetje leeg? Als je lichaam een klooster was, hoe ga je dan de weg naar binnen? En waar is de bron? In deze tweede serie van Meditatie Maandag staan we elke week stil bij een plek in het klooster én bij een deel van ons lichaam.
19 april | In de tussentijd
Het is even pauze. De afgelopen weken zijn we de weg naar binnen gegaan. Vorige week was de achtste en laatste aflevering van deze serie. We maken een pas op de plaats en nemen even de tijd om te kijken hoe we verder gaan. In de tussentijd een quote van de woestijnvader Nisteros. Met dank aan het prachtige boek 'Woestijnvaders. Inspiratie voor nu' van Mattias Rouw.
12 april
Het weer is guur, maar de vogels trekken zich er weinig van aan. Een kauw pikt in een verloren mondkapje op de stoep. Met een pluisje in z’n bek zet hij koers om een nest te bouwen. Het is tijd om de vleugels uit te slaan. Het lied dat iedere week aan het begin klonk, zingt in het Hebreeuws: “Hoor mijn bidden”. Het vers draagt een belofte in zich, want het lied vervolgt: “Kon ik vleugels uitslaan als een duif, - ik vloog weg, zocht een plek om te nestelen.” De weg naar binnen wordt een weg naar buiten. Waar ga jij heen?
5 april
Meditatie is een weg naar binnen, -en weer naar buiten. Vandaag, met Pasen, zijn we op een draaipunt gekomen. Vanaf hier gaat de blik weer naar buiten. Ogen gaan open. En wat zie je dan? In de verhalen van Pasen wordt gespeeld met zien en niet zien. Er zijn mensen die de Levende zien, ook al is hij gestorven. Ze zijn ooggetuigen van wat ze nauwelijks kunnen geloven. En gelijk onttrekt die diepere werkelijkheid zich ook weer aan hun blik. Het is zien, soms even.
29 maart
Wie kent het oratorium in de Dominicanenkerk? Het is een soort groot balkon, rechtsboven in de kerk. Je kunt er niet zomaar komen. Het ligt verborgen. Vroeger werd het door een deel van de broeders gebruikt om de gebeden in de kerk te volgen, zonder dat ze in de koorbanken beneden hoefden te gaan zitten. Oratorium betekent letterlijk ‘gebedsruimte’. Het is hier, op het bovenoratorium, dat we een tent hebben opgeslagen. Het is de plek waar we voor de zesde keer op maandag mediteren. Een plek van gebed. We zijn de weg naar binnen gegaan, en nu zijn we aanbeland bij de kern, bij het hart. Waar gaat jouw hart van open?
22 maart
Vergeten voeten. Vanzelfsprekend brengen ze je waar je maar heen wilt. Ze zijn sterk genoeg om je hele lijf te dragen. Tegelijkertijd zijn ze heel gevoelig. Met je voeten kun je net zo tasten als met je handen. Voel je de grond? De plaats waar je staat? De weg die zich aan je voordoet? In deze serie van Meditatie Maandag staan we elke week stil bij een plek in het klooster én bij een deel van ons lichaam. Vandaag zijn het de gangen en de trappen van het klooster, en de voeten die de gang er in houden en ons stevig doen staan.
15 maart
Ken je dat, nekpijn na beeldbellen? Soms zou je het scherm wel ín willen duiken. Je doet het bijna vanzelf. De verbinding geeft ruis, wat zég je? Je wil het goed horen, goed zien, de ander goed begrijpen. We reikhalzen naar echt contact. Reikhalzen, - wat een prachtig woord is dat! Er zit beweging in. Je strekt je hals uit om dichterbij te komen. Dicht bij dát wat jou goed doet. Waar hunker jij naar? Ga voor een paar minuten de weg naar binnen en voel wat jou voedt. Misschien helpt deze aflevering van Meditatie Maandag jou daarbij.
8 maart
Wist je dat ‘barmhartigheid’ te maken heeft met ‘buik’? Tenminste: in het Hebreeuws! De twee woorden zijn in de oude bijbeltaal aan elkaar verwant. Barmhartigheid is daarin een beweging die zich in de buik roert. Als je stil wordt, de weg naar binnen gaat en voelt, - wat word jij dan gewaar in je buik. Hoe is het in de ‘kelder’ van je lichaam. Wat beweegt zich daar?
1 maart
Vandaag de buitentuin en de oren, het horen. In de ommuurde tuin naast het klooster raakt het lawaai van de straat naar de achtergrond en begin je de vogels al beter te horen. Hoe is het voor jou als je, mét de geluiden die er altijd al zijn, eens wat meer naar binnen hoort?
22 februari
15 feb | Winter Intermezzo
Eerst waren er de waarschuwingen. Toen was er de ijzige wind en het vallen van de sneeuw. Ik bleef thuis en dacht aan m’n werkplek in het klooster. Aan de woorden, op het venster gekleefd. Een collega gaf een tijd geleden bij haar afscheid dit raamgedicht. Als blijvende groet en, wie weet, als stille hint.
De start van de nieuwe reeks meditatiemaandagen laat nog een weekje op zich wachten. Er kwam winter tussendoor. Met het raamgedicht in m’n gedachten liep ik dichtbij huis door de Amersfoortse sneeuw. Vandaag zal ze ongetwijfeld smelten. - Susanne de Jong-Tennekes
8 feb | voorproefje
Meditatie Maandag | De negen gebedshoudingen van Dominicus
Lukt het je niet goed rust te vinden en uit je hoofd te komen in deze onzekere tijden? Doe dan mee met het mediatiemoment op maandag. Elke maandag om 12 uur kan je meedoen aan een digitaal gebed waarin je even verstilt, bewust wordt van je lijf en op adem kan komen. Elke week een nieuwe meditatie en terug te kijken op een moment die jou past.
1 feb | terugblik
Reeds 10 afleveringen hebben we gemaakt. We hopen dat je rust vond in deze onzekere tijd. We nemen even een weekje de tijd om terug en vooruit te kijken hoe we verder gaan. Neem vandaag ook zo'n moment en kijk 1 van de afleveringen terug.
25 januari
18 januari
11 januari
21 december
14 december
7 december
30 november
23 november
16 november
9 november